Maak je onderneming efficiënter

Maak je onderneming efficiënter

Lezen over de gruweldaden van een seriemoordenaar is niet zo’n goed plan zo vlak voor het slapengaan. Daar kwam ik gisteren achter.

Uiteraard hoef je geen Einstein te zijn om dat te voorzien, en het flitste wel door mijn hoofd hoor, dat het beter was om wat luchtigere zaken te gaan lezen, maar het was al te laat. Ik was echt geïntrigeerd en kon niet zomaar stoppen.

Het zat zo: gisterenavond laat keek ik vanuit bed naar een aflevering van Paranormal Caught on Tape. Slechte timing, ik weet het wel.

Bang is een groot woord, maar toen ik daarna in het donker lag, was ik toch niet helemaal op mijn gemak. En er lag dan wel een stoere man naast me te snurken (wel ja, stoer… Marco dus), maar zeg nu zelf, wat kan die nu beginnen tegen een bozige poltergeist?

En dus besloot ik om nog wat online te gaan lezen om mijn gedachten wat te verzetten, en ja, hoe gaat dat dan? Ik klikte op een link, en toen nog eens, en toen nog eens, en voor ik het wist, was ik aan het lezen over de eerste bewezen seriemoordenaar van Amerika.

H. H. Holmes was dat, een man die op het einde van de negentiende eeuw in Chicago een hotel liet bouwen, dat later de zeer toepasselijke bijnaam moordkasteel kreeg.

Want het was geen dertien-in-een-dozijn hotel. Het was door Holmes speciaal ontworpen om op een gemakkelijke manier mensen te vermoorden en daarna van hun lichamen af te geraken.

Het hotel had gangen en trappen die nergens toe leidden.

Het had geluiddichte kamers die aangesloten waren op gasleidingen, om de gasten te kunnen vergassen.

Het had deuren die alleen vanaf de buitenkant geopend konden worden.

Het had stortkokers langs waar Holmes de lichamen naar de kelder kon gooien.

En daar ontleedde hij ze, waarna hij hun organen en skeletten verkocht aan medische scholen. Door zijn connecties in de medische wereld was dat voor hem blijkbaar een koud kunstje.

In de kelder stonden ook martelwerktuigen, en verschillende soorten gif, want blijkbaar werd niet iedereen vergast. Er waren ook ovens om lichamen in te verbranden en putten met zuur. Want ja, waar blijf je met het onverkoopbare spul, hè?

Het is niet bekend hoeveel slachtoffers Holmes precies maakte, maar sommige schattingen gaan tot tweehonderd.

Een gezellige boel was het er dus niet, in dat hotel daar in Chicago. Maar hoewel natuurlijk verwerpelijk, Holmes had het al bij al wel goed uitgedacht allemaal. Het was een heel efficiënt gebouw. Want in een gewoon hotel waren die moorden en het laten verdwijnen van de lichamen heel wat moeilijker geweest.

Moorden en hotels, wat heeft het in godsnaam met Flexytools te maken? Niets natuurlijk. Maar efficiëntie, aha, dat zeker wel.

Want bij Flexytools maken we software op maat, en die software werkt een heel stuk efficiënter dan jij of je personeelsleden ooit zouden kunnen (en dat ligt niet aan jullie capaciteiten!).

Rapporten uit je data maken, monotoon werk verlichten, problemen detecteren, … Er zijn zo veel mogelijkheden hoe Flexytools jouw onderneming efficiënter kan doen draaien.

Heb je al een idee hoe wij je kunnen helpen?

Stuur ons een berichtje!


Software op maat om je hersenen te sparen

Iedereen doet wel eens iets doms of ondoordachts. Zelfs mensen die best heel intelligent zijn, doen soms dingen waarvan je denkt ‘die had beter twee keer nagedacht’.

De bril-jan-te Elon Musk bijvoorbeeld, toen hij zijn pasgeboren boeleken opzadelde met de naam X Æ A-12.

Nu mag ik niet te veel kritiek geven op Elon, want Bert heeft daar een beetje een boontje voor.

En dus ik geef graag wat andere voorbeelden van domme acties, van mensen die wellicht wat minder briljant zijn.

De Amerikaanse vrouw die ter hoogte van haar coronaverspreidende neus en mond een gat in haar mondmasker knipte om beter te kunnen ademen.

Trump, die insinueerde dat bleekwater drinken een goede remedie tegen het coronavirus was.

De naïeve Amerikanen die hem blindelings geloofden en effectief chloor naar binnen goten. Ze waren niet eens besmet met het virus.

Ze hadden allemaal beter hun hersentjes eerst even aangezwengeld.

Je hersentjes aanzwengelen is ook iets wat jij best doet tijdens je werk. En niet alleen om blunders te voorkomen.

Mensen die hun hersenen niet of nauwelijks gebruiken, zijn vatbaarder voor een bore-out en voor dementie later. En als je overdag vaak saai, monotoon werk doet, dan lost een kruiswoordraadseltje ’s avonds je probleem niet op.

Helaas zijn er sowieso taken in je onderneming waar je eigenlijk geen brain power voor nodig hebt. En die laat je dus beter automatiseren. Beter voor je werklust én voor je hersenen.

Bij Flexytools maken we software op maat voor zulke taken. Dat gaat van voorraadbeheer tot manuele gegevensverwerking. Ook voor heel kleine programmaatjes, waar de gemiddelde programmeur zijn computer nog niet voor aanzet, kun je bij ons terecht.

Denk je dat we je kunnen helpen beter voor je hersenen te zorgen?

Stuur ons een berichtje!

Software op maat voor jouw apenwerk

Air Crash Investigation, ken je dat? Een tv-programma op National Geographic waarin echte vliegtuigrampen worden nagespeeld en onderzocht.

Sinds een maand of twee kijkt de jongste van vier daar graag naar, samen met Marco. Daarna bootst hij die rampen op dramatische wijze na met legovliegtuigjes, inclusief Engelse scheldwoorden en krijsende passagiers. Dat doet hij dus ook al een maand of twee, zowat de hele dag door. Ik kan geen ‘Mayday! Mayday!’ meer horen.

Maar goed, ik ga het niet hebben over kinderen die met stalen neuzen tegen de grenzen van mijn ouderlijk geduld aanschoppen, maar wel over die vliegrampen.

Als je binnenkort met samengeknepen billen, klamzweterige handen en moed in je schoenen in een vliegtuig stapt, dan stop je nu misschien beter met lezen.

Ben je er nog? Fijn!

Ik kijk geregeld met een half oog mee naar Air Crash Investigation en het is echt verbazingwekkend hoeveel vliegtuigcrashes veroorzaakt worden door menselijke fouten.

Zo vergat een technicus de pleistertjes van de sensoren te verwijderen, die hij er ter bescherming had over geplakt voor het grondig schoonmaken van het vliegtuig. Gevolg: tijdens de vlucht voelden de sensoren enkel de gevangen begane-grond-luchtdruk tussen pleister en sensor, wat niet echt relevante informatie was voor de piloten. Je zou het niet denken, maar het vliegtuig is tegen de grond gesmakt.

Er was ook een technische ploeg die de schijnbaar simpele opdracht had gekregen twee flappen aan de staart van een vliegtuig te vervangen. Beide flappen werden losgeschroefd, maar door een wissel van dag- en nachtploeg werd alleen de rechter vervangen, en de linker domweg vergeten. En zo’n staartflap die er afvliegt zo heel hoog in de lucht, dat wil je niet hebben als je in een vliegtuig zit, neem het van mij aan.

Ook piloten maken fouten. De automatische piloot ongemerkt uitschakelen en dat pas merken als je al onomkeerbaar aan het neerstorten bent. Zo gedesoriënteerd raken door de bewegingen van een kantelend vliegtuig dat je het nota bene bijna letterlijk zelf de dieperik instuurt. Zo slecht communiceren met de sturende copiloot dat die gewoon niet weet wat je bedoelt, en dan niet eens de controle van het vliegtuig overnemen om de situatie nog te redden.

Die technici en piloten zijn ook maar mensen natuurlijk. En uiteraard maken ze fouten, net als jij en ik.

Gelukkig gaan er door onze fouten geen mensen dood met z’n honderden tegelijk. Maar vervelend is het soms wel.

Ik weet niet of het wetenschappelijk bewezen is, maar volgens mij maken we vaker fouten als we bezig zijn met taken die we eigenlijk niet graag doen.

Omdat ze saaiiii zijn. Je er geen creativiteit voor nodig hebt, of gezond verstand, of Fingerspitzengefühl. Je hersenen bij zichzelf denken: ‘Goh, als je daarmee bezig bent, dan gaan wij even wat anders doen, hoor.’

Apenwerk noem ik dat. Mensenlief, laat me ervan gerust.

Als jij, of een van je personeelsleden, veels te veel tijd aan apenwerk spendeert en dat meer dan zat bent, dan heb ik goed nieuws voor je. Want heel vaak kunnen computers zulke taken overnemen. En die doen dat goedkoop, snel en, jawel, foutloos. En ze zuchten ook niet zo.

Lijkt je dat wel iets?

Neem even contact op!

Neem deze tijd geen extra risico’s

De ninja deed een verdienstelijke poging om twee sporten tegelijk te nemen, maar faalde jammerlijk en belandde met een grote plons in het water.

Wel ja, ninja… De deelnemer aan American Ninja Warrior bedoel ik. Mocht je het niet kennen: een Amerikaanse sportwedstrijd waarin een bende fitte, gespierde, opgefokte mannen en vrouwen proberen om zo snel mogelijk een aartsmoeilijk parcours af te leggen.

Vaak verkopen ze eerst een hoop show, waarin ze een klein dansje doen, het publiek opzwepen of een paar spierbundels tonen. Dan is het tijd om op z’n van Veens te rennen, springen, vliegen en duiken. Wie valt, mag wel weer opstaan, maar ligt meteen uit de wedstrijd.

American Ninja Warrior komt op tv, met twee uiterst Amerikaanse brulpresentatoren er gratis bij. Mijn iele zonen kijken er graag naar, met grote ogen en rauwe kreten. 

‘Zou jij dat ook kunnen, papa?’

Ik doe mijn best om niet te lachen en Marco mompelt iets onverstaanbaars. Ze zijn hier de fase van ‘papa kan alles’ al even voorbij, zelfs de jongste van vier.

Maar goed, die ninja dus. In het voorfilmpje hadden we al kunnen zien dat hij zich had gespecialiseerd in de Salmon Ladder, het onderdeel waarin je hangend aan een staaf naar omhoog moet klimmen door je op te trekken en de staaf telkens een trapje hoger te slingeren, als de sporten van een ladder. Ik leg het waarschijnlijk niet goed uit, maar je kan hier even klikken om te zien wat ik bedoel.

Normale ninja’s doen dat dus trapje per trapje. Maar dat was deze niet van plan. Want dit testosteronhaantje ging wel eens even laten zien wat hij wel niet allemaal kon. Of niet. Want hij miste, en mocht druipend en met gebogen hoofd naar huis om nog wat verder te oefenen.

Hij had die Salmon Ladder natuurlijk ook op de gewone manier kunnen doen. Dan was hij waarschijnlijk helemaal niet gevallen en had hij misschien wel het hele parcours afgelegd. Met eeuwige roem en – als hij de snelste was geweest –  een hoop geld tot gevolg. Heel wat beter dan een nat pak en rode oortjes van schaamte.

Ik wil maar zeggen, onnodig risico’s nemen is meestal niet de verstandigste keuze. En misschien neem jij ook wel onnodige risico’s.

Op persoonlijk vlak door deze tijd niet in je kot te blijven bijvoorbeeld, je handen niet grondig te wassen of te veel aan je gezicht te zitten.

Op zakelijk gebied misschien wel door te werken met een pc die op instorten staat of op een andere manier niet in orde is. En ook dat kan je geld kosten.

Gelukkig komt Flexytools je te hulp ;-).

We installeren kleine programmaatjes die je computer dag en nacht in het oog houden en meteen alarm slaan als er iets niet helemaal normaal lijkt. Die meldingen komen hier op kantoor binnen, zodat we meteen aan de slag kunnen om problemen te voorkomen.

Tijdens deze lockdown doen we een promotie: de instapkost valt helemaal weg, en de monitoring zelf komt op 1 euro per dag.

En we kunnen dat allemaal vanop afstand kunnen doen. Zo blijven we allemaal veilig in ons kot. Wat wil je nog meer?

Overtuigd?

Stuur ons een berichtje

Gebruik deze crisis om een slimmere ondernemer te worden

Met deze crisis hebben veel mensen blijkbaar tijd. Tijd te veel zelfs. Of dat lees en hoor ik toch.

Ze hebben tijd voor klussen die er anders nooit van komen. Het schoonmaken van de diepvries. Het uitmesten van de voorraadkasten. Het opruimen van de zolder.

Bij ons in de buurt kwam er in het containerpark een tijdje geleden zo veel meer volk, dat ze besloten te sluiten nog voor het echt moest van de overheid. Want om al die mensen anderhalve meter uit elkaar te houden, daar was geen beginnen meer aan.

Hier niets van dat alles. Nochtans klussen genoeg die er anders nooit van komen. Breek me de bek niet open. Maar helaas geen extra tijd.

Want we worden nog gebeld en gemaild door onze klanten.

En ik moet komende week mijn papieren binnenbrengen bij de boekhouder, en die zijn nog niet allemaal verzameld en gesorteerd.

En oh ja, ik heb hier drie jongens rondlopen die liefst elke dag iets van leerstof in hun oh zo onwillige hersentjes moeten pompen onder mijn wakend oog. Behalve de jongste dan, want dat is nog een kleuter, en die leren nog het meest van vrij spelen, toch? Toch?

En verder uiteraard dat eeuwige huishouden. Zonder poetsman deze weken. Aaargh.

Maar genoeg over mij.

Heel wat bedrijven liggen stil deze dagen, of draaien op een veel lager pitje.

Daar is het jouwe misschien bij. En daar kun je op verschillende manieren op reageren.

Misschien wacht je gewoon af, en probeer je – met een klein hartje weliswaar – te genieten van de extra vrije tijd.

Misschien ben je boos. Boos op de situatie, boos op mensen die het nog altijd niet serieus nemen, boos op de overheid omdat ze niet genoeg doet ter compensatie.

Of misschien grijp je deze extra tijd aan om je bedrijf te ontleden. Waar liggen de pijnpunten? Wat kan er sneller of efficiënter? Hoe kan ik mijn doelgroep uitbreiden?

Bij Flexytools kunnen we je op twee manieren helpen.

Een eerste toverwoord is automatiseren. Voor sommige taken zijn computers nu eenmaal geschikter dan mensen. Sneller, nauwkeuriger, minder gedoe. Zet personeel in voor taken die creativiteit vragen, gezond verstand of Fingerspitzengefühl. De rest kan worden overgenomen door computers.

Ten tweede kunnen we wellicht data uit jouw huidige computerprogramma’s halen, waar je nu niet meteen bij kunt. Je krijgt dan Excel-lijsten waarmee je zelf grafieken, tabellen of diagrammen kan maken, of wij doen dat voor jou.

We weten het, je hoofd staat waarschijnlijk niet naar investeren in deze onzekere tijd. Daarom krijgt wie tijdens deze coronacrisis een opdracht plaatst, een speciale betalingsregeling, die we samen overeenkomen.

Iets om over na te denken?

We denken graag mee!

Wij hebben nu tijd om jouw computerprogramma te maken!

Blijf in uw kot. Yep. Keibelangrijk. We moeten er met zijn allen voor zorgen dat het coronavirus niet de kans krijgt zich snel te verspreiden. Sowieso.

Onze gezondheid, en die van onze kwetsbare medemens, heeft nu absolute prioriteit. En dus trof de overheid allerlei maatregelen. Die zijn niet overdreven, en absoluut noodzakelijk.

Maar evident is het allemaal niet.

Sommige mensen zijn de wanhoop nabij omdat ze niet weten wat ze met hun nageslacht aanmoeten, nu het niet naar school kan.

Sommige mensen zijn zo extreem extravert dat ze het moeilijk vinden om zich in hun eentje (of met hun gezin) bezig te houden.

Sommige mensen kochten onze plaatselijke Lidl zo leeg, dat ik er vrijdag geen melk, rijst, pasta, aardappelen of de lievelingsdiepvriespizza van mijn moeilijke eter meer vond. Toiletpapier heb ik niet gecheckt, maar ik kan het al raden.

En sommige mensen zijn zelfstandige, en zien de omzet van hun onderneming zienderogen achteruit gaan. Check.

Maar we blijven niet bij de (toiletpapier)pakken zitten. De coronacrisis zorgt hier bij Flexytools voor tijd vrij voor onze programmeurs.

Daarom hebben we beslist om deze periode in te zetten op kleine projecten. En dan bedoelen we echt klein. Zo klein, dat de gemiddelde programmeur ervoor met zijn ogen rolt, en er niet aan begint. Net zoals een klusjesman ook niet langskomt om een kaderke op te hangen of een muurtje te witten.

Dus heb jij zo’n klein programmeursklusje te doen?

Laat het ons weten!

Waarom zelf doen wat automatisch kan?

Ik zag onlangs een interessante infographic – een fancy woord voor een hoop informatieve afbeeldingen met maar een beetje tekst – over verloren tijd op het werk. Er blijken drie grote boosdoeners te zijn: e-mails, vergaderingen en onderbrekingen.

Ik schrok er zelf van, maar de gemiddelde werknemer onderbreekt zijn werk maar liefst 56 keer per dag. Misschien wordt hij gebeld door een klant, komt een collega iets vragen of checkt hij even zijn facebookpagina.

Het kost hem zo’n twee uur per dag om zich opnieuw te concentreren en weer naarstig aan het werk te gaan. Twee uur! Dat is begot meer dan een vierde van zijn dagelijkse werktijd!

En alsof dat nog niet erg genoeg is, is 80% van die onderbrekingen onbelangrijk, niet dringend of – schande! – niet eens werkgerelateerd.

Cijfers om van te huilen, zeker met de torenhoge lasten op arbeid in je achterhoofd. Om van de fouten door al die onderbrekingen nog maar te zwijgen. Fouten waar jij misschien wel de schuld van krijgt…

Ervoor zorgen dat je werknemers hun werk helemaal niet meer onderbreken en geen fouten meer maken, dat is een utopie. Maar een echte transformatie is zeker haalbaar.

Onderneem slimmer, en laat computers taken doen waar je nu personeel voor inzet. Taken die je werknemers nu misschien niet zo graag doen, omdat ze saai zijn, geestdodend zelfs. Computers werken goedkoop, snel en, jawel, ononderbroken. En mensen die houden van hun werk, laten zich niet zomaar afleiden.

Vertel ons hoe wij je kunnen helpen een slimmere ondernemer te worden.

Ja, help mij daarmee!